Plastrowanie dynamiczne – metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka, doktora Kenzo Kase. Plaster stosowany do aplikacji nie ograniczający ruchów, rozciąga się tylko na długość, ma ciężar i grubość zbliżoną do parametrów skóry, nie zawiera leków, jest odporny na działanie wody i umożliwia przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu. Badania prowadzone na całym świecie wykazały poprawę stanu pacjenta po zastosowaniu aplikacji kinesiotapingu szczególnie przy dotkliwych bólach związanych z dysfunkcjami mięśniowo-powięziowymi. Metoda stosowana jest na szeroką skalę w sporcie.